Hayat...

VEDA...
Son iki haftadır çok sıkıntılı günler geçirdim. Çok canım yandı,çok ağladım. Ablamın dediği gibi çocukluğumuzu uğurladık geçen hafta. Sevgili babaannemi kaybettim. Bu durumlarda insan duygularını kelimelere dökemiyor gerçekten. Ona veda ederken de söyleyebildiğim tek şey "Gitme Babaanne" oldu.Ama,ama,aması yok dediğinizi duyar gibiyim. İnsan o anda ne kadar çaresiz olduğunu anlıyor. O anda hiçbirimizin elinden bir şey gelmiyordu O elimizden gidiyordu. Ama her şeye rağmen, bütün bildiklerime, bütün inandıklarıma rağmen "GİTMESİN" diye haykırdım.
Belki yazacak bir sürü şey var, ya da yazacak hiçbir şey yok bundan sonra. Bundan sonra dualarım senin yanında olacak babaannem. Şuanda seni andığımda canım yansa da, hâlâ senin için gözyaşı döksem de ilerde senin ismin geçtiğinde tebessüm edip sevgiyle anacağım biliyorum.Nur içinde yat canım babaannem. Dualarım hep seninle olacak.Sende hep benimle olacaksın.SENİ ÇOK ÖZLEYECEĞİM...